De veertigdagentijd is een tijd van inkeer. Daarom is de liturgische kleur paars. De levensweg wordt uitgebeeld door houtstammetjes met aan het eind een kruis. Dit komt terug in elke schikking. Het kruis staat symbool voor de vergeving van zonden door het lijden van Jezus, de toegang tot leven. De stammetjes staan voor de levensweg, de weg naar het kruis, de weg naar bevrijding/ toekomst.
Links van de “weg”
– jute en zand: de woestijn.
– takken met doornen: de verzoeking door satan.
Rechts van de “weg”
– een engel: de engelen zorgden voor Hem.
Links zien we:
3 dorre takken met bloemen in de knop als symbool voor de 3 discipelen,
die op “de aarde” thuishoren.
Rechts zien we:
3 witte bloemen als symbool voor Jezus met Mozes en Elia,
die “de hemel” vertegenwoordigen.
In het midden zien we de levensweg.
Links zien we geld en een stuk touw : het huis is als een markt.
Rechts zien we hyacinten. Zij staan symbool voor liefde: het huis van Mijn Vader. Een huis van gebed.
Jezus zorgt voor brood op de levensweg.
Links een brood in stukken gebroken:
Er is voldoende als er gedeeld wordt.
Rechts een mandje met brokken brood: Er blijft zelfs over!
“Waarachtig, Ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht”.
Links van de “levensweg” zien we graankorrels.
Rechts een vaas met graanhalmen.
“Velen spreidden hun mantels uit op de weg, anderen spreidden takken met bladeren uit, die ze in het veld afhakten”.
Links van de weg een gekleurd kleed: de mantels.
Rechts van de weg een vaas met takken met groene bladeren.
De weg leidt naar het kruis.
Takjes van de christusdoorn en gebroken riet als symbool van het lijden.
dor en doods is het leven geworden.
Een hoop stenen herinnert ons aan het graf waarin ze Jezus hebben gelegd.
Sedum / vetplantjes (ook wel hemelsleutel genoemd) tussen de stenen.
Een engel bij het graf, God is ook hier aanwezig. De dood wordt overwonnen.
Daarbij staan narcissen, ook wel paastrompetten genoemd.
De boodschap aan de vrouwen en ook aan ons : Hij is hier niet, want Hij is opgestaan!
Een uitbundige schikking van voorjaarsbloemen: U zij de glorie, opgestane Heer!
Een doek: Johannes en Petrus zagen de linnen doeken liggen in het graf (vers 5-8).
Boven de doek een schaal met bloemen als teken dat het leven de dood heeft overwonnen.